حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشرف در نامه‌ای به چهارمین نایب خاص خود سخنی درباره مدعیان ارتباط با ایشان و مشاهده ایشان فرموده‌اند.
مشرق- در کتاب احتجاج مرحوم طبرسی چنین آمده است:
زمانى كه زمان رحلت أبوالحسن علی بن محمد سمری (آخرین نایب خاص امام عصر(عج)) نزدیک شد از او پرسیدند: [نیابت را] به چه كسى وصیّت مى‏ كنى؟ او نوشته ای از امام عصر (عج) را که نزدش بود به جمع حاضر نشان داد. در آن نوشته شده بود:
بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم؛ اى علىّ بن محمّد سمرىّ! خداوند اجر برادرانت را در عزاى تو عظیم گرداند كه تو ظرف شش روز آینده خواهى مُرد؛ پس خود را براى مرگ مهیّا كن و به احدى وصیّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود؛ زیرا غیبت تامّه واقع شده و ظهورى نیست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن، پس از مدّتى طولانى و قساوت دلها و پر شدن زمین از ستم واقع خواهد شد.
و به زودى كسانى نزد شیعیان من آیند و ادّعاى مشاهده كنند، بدانید هر كه پیش از خروج سفیانى و صیحه آسمانى ادّعاى رۆیت و مشاهده كند دروغگوى مفترى است،
«وَ سَیَأْتِی إِلَى شِیعَتِی مَنْ یَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْیَانِیِّ وَ الصَّیْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَر و لا حول و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ العلیّ العظیم.»
«احتجاج طبرسی،جلد 2 صفحه 475»

همانگونه که وجود امام زمان و ساير امامان در زمان حضور و ظهور ايشان داراي برکات و فوائد بزرگي است .در زمان غيبت نيز وجود او منشأ برکات فرواني است از جمله:

1- اميدبخشى؛ اعتقاد به امام زنده‏اى که هر لحظه اميد به ظهور آن است، همچون زنده بودن فرمانده در ميدان جنگ است که موجب دلگرمى و اميد به پيروزى در سربازان است.

2- اثر تربيتى و خودسازى؛ توجه به نظارتى که از طرف امام (عج) هر هفته نسبت به پيروانش اعمال مى‏گردد، مى‏تواند تأثير ويژه‏اى روى افراد بگذارد؛ زيرا از برخى آيات مانند “و قل اعلموا فسيرى اللَّه عملکم و رسوله و المؤمنون” بگو عمل کنيد، خداوند و فرستاد? او و مؤمنان اعمال شما را مى‏بينند. و روايات فراوانى که در مورد ارايه اعمال نيکان و فاجران (و گنه کاران) در هر روز، يا هر دوشنبه، يا پنج شنبه به پيامبر گرامى اسلام (ص) و امامان معصوم (‏ع) وجود دارد، ضرورت محاسبه و مراقبه‏ى اعمال امرى کاملاً روشن و مسلم است.

مؤمنان منتظر، خود و اعمال خود را حاضر در محضر آن وجود شريف مى‏دانند و از خوف اين که مبادا خاطر آن عزيز را مکدر نمايند و موجب ناراحتى و يا محروميت از عنايت ويژه ايشان شوند، مواظب اعمال و رفتار خويش بوده و براى قرب بيشتر و جلب توجه خاص آن حضرت، در راه تعالى و آمادگى بيشتر تلاش مى‏نمايند.

3- پاسدارى آيين خدا؛ اميرمؤمنان، على (ع)، در کلامى نورانى و کوتاه، لزوم وجود رهبران الاهى در هر عصر و زمان را بيان فرموده: “آرى هيچ گاه زمين از قيام کننده با حجّت و دليل خالى نمى‏ماند. خواه ظاهر و آشکار باشد، يا مخفى و پنهان. تا دلايل و اسناد روشن الهى ضايع نگردد، و به فراموشى نگرايد”.

به‌چه دلیل امام زمان(عج) از نظرها پنهان هستند و آیا در زمان غیبت کسى مى‌تواند با آن حضرت ارتباط داشته باشد؟

پاسخ: بیان علت حقیقى و اصلى غیبت امام زمان عجل‌اللّه‌تعالى‌فرجه‌الشریف، امرى دشوار و شاید دور از دسترس باشد. درباره غیبت مى‌توان، هم نگاه تاریخى داشت و هم نگاه روایى:

حضرت علیّ بن الحسین، زین العابدین(علیه السلام) دربارة ظهور حضرت مهدی موعود(علیه السلام ) و دعوت آن حضرت می‌فرماید: «پس به سوی مکّه خارج می‌شود؛ در حالی که مردم بر گرد او اجتماع کرده‌اند. آنگاه او خود به پا خاسته و می‌گوید: «هان ای مردم! من فلان، فرزند فلانم، من فرزند پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله ) [هستم]، من شما را به سوی آنچه که پیامبر(صلی الله علیه وآله) به آن دعوت کرد، فرا می‌خوانم و دعوت می‌نمایم.»

در روایاتی که از پیشوایان ـ علیهم السلام ـ رسیده است، نام برخی از یاوران امام زمان ـ علیه السلام ـ ذکر شده است که برخی از آنها بدین قرارند:

1. حضرت عیسی ـ علیه السلام ـ
پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرموده‌اند: «هنگام ظهور امام مهدی ـ علیه السلام ـ» عیسی بن مریم از سمان فرود می‌ید و فرزندم مهدی را همراهی خواهد کرد.[1]

2. تعدادی از پیروان حضرت موسی ـ علیه السلام ـ ، اصحاب کهف، یوشع بن نون، جانشین حضرت موسی ـ علیه السلام ـ ، سلمان، ابودجانه انصاری، مقداد، مالک اشتر.

امام صادق ـ علیه السلام ـ در این باره فرموده‌اند:

از پشت کوفه 27 مرد بیرون آمده و به حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ می‌پیوندند. 15 نفر از قوم حضرت موسی... هفت نفر از اصحاب کهف، یوشع بن نون، وصی حضرت موسی ـ علیه السلام ـ ، سلمان، ابودجانه انصاری ، مقداد و مالک اشتر. اینها یاوران امام مهدی ـ علیه السلام ـ و اداره کنندگان بخش‌های مختلف دنیا هستند.[2]

و اما پرسیده‌اید چگونه می‌توانیم در زمره یاوران آن حضرت قرار بگیریم؟ برای پاسخ به این سؤال باید ابتدا صفات یاوران امام مهدی ـ علیه السلام ـ را بشناسیم و سپس در راه به دست وردن نها تلاش کنیم. در این صورت خواهیم توانست در زمرة اصحاب و یاوران ن امام مهربان قرار بگیریم.

از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمود: نخستین کسی که با حضرت قائم(عج) بیعت می‌کند، جبرئیل (ع) است و بنا به آیه «وَآتَیْنَا عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ» خداوند، جبرئیل را مددکار عیسی قرار داده است.

حضرت مهدی(عج) به عنوان منجی موعود که تمام ادیان الهی به ظهورش پیروان خود را وعده داده‌اند، تمام پیامبران از خضر نبی تا عیسی بن مریم (علیهم السلام و الصلاة) به او اقتدا می‌کنند. اما آنچه حائز اهمیت است، شباهت‌های بسیاری میان حضرت عیسی بن مریم (ع) با مهدی موعود(عج) است که برخی از این شباهت‌ها اشاره می‌شود:

فراد و جمعیت ها پیش از آنکه به حکومت برسند و قدرت را در دست بگیرند، آرمان هایی را برای حکومت خود بیان و برای رسیدن به ان اهداف برنامه های خود را نیز اعلام می کنند، اما معمولاً پس از رسیدن به قدرت و گذشت زمان، در اهداف خود ناکام مانده و گاهی از آنچه گفته بودند، عدول می کنند و یا به کلی آن اهداف و ایده ها را فراموش می کنند.

در حکومت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، اهداف، هدف هایی واقعی و اصیل است که در عمق وجدان های بشری ریشه دارد و همگان در آرزوی رسیدن به آن بوده اند. برنامه ها بر اساس تعالیم قرآن و سنت اهل بیت علیهم السلام تنظیم شده و در تمامی بخش ها ضمانت اجرایی وجود دارد. به عبارتی دیگر دستاوردهای حکومت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف پاسخگوی تمام نیازهای معنوی و مادی بشر است.

در معارف مهدوی هر گاه مفاهیم و آموزه‌ها، با بدفهمی روبه‌رو یا به صورت نابه‌جا القا شود، آسیب‌های چشم‌گیری آشکار می شود و باید کج‌روی‌ها و کج‌اندیشی‌هایی که تاکنون در این موضوع صورت گرفته است، بازشناسی شده و دیدگاه‌های مهدوی به دور از اختلال‌های مفهومی و مصداقی، بیان شوند.

ر امر مهمی به نسبت اهمیتش در معرض خطرها و آسیب‌هایی است، معارف مهم مهدویت نیز از این قاعده مستثنی نیست و اندیشه مهدوی نیز چون هر اندیشه و فرهنگی آفت‌ها و آسیب‌هایی دارد که اگر به آن‌ها توجه نشود و به موقع برای برطرف ساختن آن‌ها اقدام نگردد، آثار منفی و مخربی به دنبال دارد.

آسیب، عاملی است که سبب اختلال، ناهنجاری و آفت در پدیده‌ها می‌شود و آسیب‌شناسی به معنای بازشناسی اختلال‌های مفهومی و مصداقی بحث است. این اختلال‌ها ممکن است در اثر ناکارآمد بودن و ضعف روش‌های پیام‌رسانی یا محتوایی پیام باشد.

در معارف مهدوی نیز هر گاه مفاهیم و آموزه‌ها، با بدفهمی روبه‌رو یا به صورت نابه‌جا القا شود، آسیب‌های چشم‌گیری آشکار می شود و باید کج‌روی‌ها و کج‌اندیشی‌هایی که تاکنون در این موضوع صورت گرفته است، بازشناسی شده و دیدگاه‌های مهدوی به دور از اختلال‌های مفهومی و مصداقی، بیان شوند.

کی از مشکلاتی که امام مهدی (عج) در دوران حکومت خود با آن رو به رو می شوند، مشکل انحراف ها و برداشت ها و تفسیرهای نادرستی است که در راه و روش های دین خدا و اصول و فروع احکام الهی پدید آمده و قرن ها در ذهن جامعه اسلامی نفوذ و رسوخ کرده است.

این موضوع، مانع عظیمی بر سر راه امام مهدی (عج) است، زیرا کفر و کافر به سلاحی مجهز نیست و انسان بی اعتقاد، حقی را به نام اسلام واژگونه نیاموخته است و او اصل یا اصولی را نادرست تفسیر نکرده و چیزی را به شکل انحرافی و نادرست به نام دین خدا در ذهن مردم جای نداده است و آیه یا حدیثی را به رأی و دلخواه خویش معنی نکرده است ...

این کار آسانی است، لیکن با مسلمان مدعی خداشناسی که تعالیم دین یا بخش هایی از آن را به گونه ای انحرافی آموخته و معنای بسیاری از احادیث و آیات قرآنی را بر عکس فهمیده است و ... چگونه می توان روبه رو شد؟ و چه سان می توان به این طبقه فهماند که این افکار و اندیشه ها و تفسیر و تأویل ها که آنان و جامعه و پیشوایان و مبلغان مذهبی ایشان به نام دین آموزش داده اند و سال ها بلکه قرن ها گفته و تکرار کرده اند دین خدا نیست؟

روایات اهل بیت(علیهم السلام) از پرچم یمانی، به عنوان پرچم جهاد مسلّحانه با دشمنان قیام‌كنندة آل محمد(ص)، مهدی موعود(عج) نام برده‌اند. رسول اعظم(ص) در حالی كه یمنیان را می‌ستود چنین فرمود: «[ایشان] قومی رقیق القلب و با ایمان راسخ‌اند كه «یاری‌كننده» از آنان است؛ [او] با همراهی هفتاد هزار نفر قیام می‌كند و جانشین من و جانشین وصیّ‌ام را یاری می‌كند».

مقالة حاضر به معرّفی یمانی و دسته‌بندی روایات مربوط به قیام او و بیان اهمیت حركت این شخصیت عصر ظهور می‌پردازد.